Łukasz Wojdyga, Dyrektor Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej (NAWA)

Absolwent Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2008 – 2017 związany z Politechniką Warszawską, jako zastępca, a następnie dyrektor Centrum Współpracy Międzynarodowej. Koordynował i zarządzał współpracą międzynarodową, w szczególności udziałem uczelni w światowych i europejskich projektach edukacyjnych i naukowo-badawczych, rekrutacją studentów międzynarodowych oraz współpracą z zagranicznymi partnerami akademickimi i biznesowymi. W 2016 r. stypendysta Departamentu Stanu USA w ramach programu EducationUSA Leadership Institute. Autor publikacji oraz wystąpień na konferencjach i seminariach w zakresie umiędzynarodowienia szkolnictwa wyższego oraz zarządzania mobilnością naukową i dydaktyczną studentów, doktorantów i pracowników akademickich. Od początku 2017 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora Departamentu Współpracy Międzynarodowej MNiSW i zarazem pełnomocnika ministra nauki i szkolnictwa wyższego ds. utworzenia Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej.

Prof. dr hab. Sebastian T. Kołodziejczyk, Przewodniczący Rady NAWA

Sebastian Tomasz Kołodziejczyk, dr hab. nauk humanistycznych w zakresie filozofii, nauczyciel akademicki w Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 01 października 2017 roku Przewodniczący Rady NAWA. W latach 1994-1997 studiował filozofię oraz teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, Papieskiej Akademii Teologicznej i na University of Bristol (UK). Od roku 2000 do 2002 na studiach doktorskich w University of Bristol, a potem w University of Oxford. W 2002 roku obronił doktorat, a w 2015 uzyskał habilitację. W latach 2008-2011 przebywał na stażach podoktorskich w City University of New York oraz Universite de Geneve. Od 2002 roku zatrudniony w Instytucie Filozofii UJ. Kierownik Zakładu Ontologii IF UJ oraz koordynator Jagiellonian Interdisciplinary PhD Programme. Opublikował kilka książek oraz kilkadziesiąt artykułów (m.in. Granice pojęciowe metafizyki (Monografie Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, dwa wydania), Knowledge, Action, Pluralism. Contemporary Perspectives in Philosophy of Religion (z Januszem Salamonem), Przewodnik po metafizyce. Redaktor naukowy serii "Przewodniki po filozofii" (Kraków: WAM). Redaktor naczelny anglojęzycznego pisma Polish Journal of Philosophy, zastępca redaktora naczelnego Kwartalnika Filozoficznego. Członek zarządów towarzystw naukowych: Central European Society for Philosophy of Religion, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Polskiego Towarzystwa Kognitywistycznego oraz członek i tutor w ramach Collegium Invisibile oraz Akademii Artes Liberales. Laureat wielu nagród i stypendiów, w tym między innymi Funduszu im. Stanisława Estreichera UJ, Funduszu im. Adama Krzyżanowskiego UJ, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, Fundacji Tygodnika "Polityka".

Prof. Małgorzata Kossowska, Narodowe Centrum Nauki

Profesor zwyczajna psychologii, kierownik Zakładu Psychologii Społecznej oraz Centre for Social Cognitive Studies Kraków w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zajmuje się między innymi procesami poznawczymi i motywacyjnymi leżącymi u podstaw złożonych zjawisk społecznych (np. przekonań politycznych, uprzedzeń i stereotypów), a także sztywnością poznawczą oraz jej wpływem na rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji. Jest autorką ponad 80 artykułów naukowych publikowanych w czasopismach polskich i zagranicznych. Jest też autorką lub współautorką siedmiu monografii poświęconych poznaniu społecznemu, zamkniętości umysłu, funkcjonowaniu stereotypów, uprzedzeniom i tolerancji. Prodziekan ds. ogólnych Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (2012–2019), wcześniej dyrektor Instytutu Psychologii UJ (2008–2012), członkini Rady NCN (2012–2020), prezes Polskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej (2008–2014), od 2016 r. członkini Polskiej Akademii Nauk oraz członkini Komitetu Wykonawczego Europejskiego Stowarzyszenia Psychologii Społecznej (stanowisko europejskiej urzędniczki łącznikowej – European Liaison Officer). Pełniła funkcję redaktor pomocniczej pism: European Journal of Social Psychology oraz Journal of Social and Political Psychology. Aktualnie jest członkinią komitetów redakcyjnych pism: Behavioral Sciences of Terrorism and Political Aggression i European Review of Social Psychology.

Prof. dr hab. Jacek Jaworski, zastępca dyrektora ds. naukowych, Międzynarodowy Instytut Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie

Kierownik Laboratorium Neurobiologii Molekularnej i Komórkowej Międzynarodowego Instytutu Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Stopnie zawodowe i naukowe oraz tytuły naukowe: profesor nauk biologicznych, tytuł nadany przez prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej (2014); doktor habilitowany nauk biologicznych, specjalność: biologia molekularna, Uniwersytet Warszawski (2010); doktor nauk biologicznych, specjalność: neurobiologia molekularna, Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN, Warszawa (2001); magister biologii, Zakład Genetyki UW (1996). Odbył wiele staży badawczych, m.in. u dr. C. Sali w Istituto Carlo Besta w Mediolanie (2011) i dr. C. C. Hoogenraada w Erasmus Medical Center w Rotterdamie (2006); staż podoktorski u prof. Morgana Shenga w Picower Center for Learning and Memory w Instytucie Technologii w Massachusetts (MIT) oraz w Instytucie Medycznym im. Howarda Hughesa w Cambridge, MA w Stanach Zjednoczonych (2002–2005); oraz staż badawczy u dr. J. Guzowskiego w Zakładzie Systemów Nerwowych, Pamięci i Starzenia na Uniwersytecie Arizony w Tucson w Stanach Zjednoczonych (2000). Laureat licznych stypendiów naukowo-badawczych i nagród, m.in. Nagrody Prezesa Rady Ministrów za rozprawę habilitacyjną (2011), nagrody Wydziału II PAN (Nauk Biologicznych i Rolniczych) za serię publikacji o MMP9 (wraz z zespołami prof. Kaczmarka i dr. Wilczyńskiego, 2009) oraz Nagrody im. Jerzego Konorskiego Polskiego Towarzystwa Badań Układu Nerwowego i Polskiej Akademii Nauk za najlepszą publikację 2004 r. w zakresie neurobiologii (Kowalczyk et al., JCB, 2004, 167:209–213) (2005).

Prof. dr Kathrin Thedieck, University of Innsbruck

Prof. dr Kathrin Thedieck kieruje Laboratorium Sygnalizacji Metabolicznej (metabolic-signaling.eu). Jest zatrudniona jako profesor i dyrektor Instytutu Biochemii na Uniwersytecie Leopolda i Franciszka w Innsbrucku. Jest profesor honorową Uniwersytetu w Groningen (Holandia) oraz pracowniczką akademicką na Uniwersytecie w Oldenburgu (Niemcy). Od ponad 10 lat bada sieci tworzone przez kinazy, w szczególności kinazy 3-fosfatydyloinozytolu (PI3K) oraz ssaczy cel rapamycyny (mTOR). Prof. Thedieck wraz ze współpracownikami i współpracowniczkami opracowuje w ramach kilku europejskich projektów w zakresie medycyny systemowej podejście systemowe do leczenia precyzyjnego chorób nowotworowych i genetycznych. Kathrin Thedieck uzyskała trójpaństwowy dyplom Europejskiej Szkoły Biotechnologii w Strasburgu (ESBS) prowadzonej przez trzy Uniwersytety Górnego Renu. Staż podoktorski zrealizowała we współpracy z Michaelem N. Hallem z Uniwersytetu Bazylejskiego. Razem odkryli wchodzące w interakcję z mTOR białka kontrolujące przeżywalność komórek rakowych. Prace te stały się podstawą badań prowadzonych przez prof. Thedick na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu, gdzie w 2008 r. utworzyła własne laboratorium i gdzie kontynuowała prace nad opracowaniem systemowego podejścia do sieci PI3K/mTOR. Od 2013 do 2019 r. Kathrin Thedick pracowała na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Europejskiej Akademii Medycznej (EMS) prowadzonej wspólnie przez Uniwersytety w Oldenburgu i w Groningen, gdzie opracowywała metaboliczne podejście do sygnalizacji mTOR.

Prof. dr hab. Bogumiła Kaniewska, prorektor ds. studenckich, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Profesor polonistyki specjalizująca się w literaturze współczesnej. Brała udział w badaniach zwieńczonych spektakularnymi sukcesami, takimi jak uzyskanie dofinansowania i realizacja projektu POKL „Dostosowanie modelu kształcenia studentów Filologii Polskiej do wyzwań współczesnego rynku pracy”. W latach 2009–2012 prof. Kaniewska odpowiadała za modernizację procesu nauczania w ramach tego wartego niemal 15 mln zł grantu. Uczestniczyła również w międzynarodowym projekcie E-LOCAL współrealizowanym przez uniwersytety z Belgii, Finlandii, Portugalii i Węgier i koordynowanym przez Uniwersytet Boloński. Prof. Kaniewska reprezentuje UAM w konsorcjum EPICUR, zrzeszającym uczelnie z Poznania, Strasburga, Fryburga, Amsterdamu, Karlsruhe, Wiednia, Salonik i Miluzy. Konsorcjum stanowi jeden z pierwszych 17 Uniwersytetów Europejskich. Prof. Kaniewska jest autorką m.in. następujących monografii: „Narracja pierwszoosobowa w polskiej prozie współczesnej”, „Śladami Tristrama Shandy” i „Opowiedziane. O prozie Wiesława Myśliwskiego”. Pisała ponadto na temat prac Wiesława Myśliwskiego oraz publikowała opracowania popularnonaukowe. Jest też współautorką kilku podręczników akademickich oraz szkolnych poświęconych literaturze i wielojęzycznym powiązaniom między dziełami literackimi. Artykuły krytycznoliterackie jej autorstwa ukazują się w czasopiśmie Nowe Książki. Jej zainteresowania naukowe obejmują też literaturę dla dzieci, której jest również tłumaczką z angielskiego. Prof. Kaniewska kieruje Zakładem Semiotyki Literatury w Instytucie Filologii Polskiej UAM. Przedtem pełniła funkcję dziekana Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej. Uczestniczyła w licznych konferencjach zagranicznych, m.in. na uczelniach w Belgradzie, Lund, Wilnie, Brnie, Bolonii, Coimbrze i Rovaniemi.

Prof. dr Juliane Besters-Dilger, Prorektor Université de Fribourg, EPICUR Consortium

Profesor zwyczajna slawistyki, dyrektor Katedry Slawistyki na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu (2007–2014); wiceprzewodnicząca Austriackiego Funduszu Wspierania Badań Naukowych (FWF) (2003–2005) odpowiedzialna za nauki humanistyczne i społeczne; członkini Komitetu Bałkanistyki w Austriackiej Akademii Nauk (1997–2007); członkini redakcji czasopisma naukowego Wiener Slavistisches Jahrbuch (1995–2014); członkini Komitetu Standardowych Języków Słowiańskich Międzynarodowego Komitetu Slawistów (1995–2014); profesor zwyczajna slawistyki, dyrektor Katedry Slawistyki na Uniwersytecie Wiedeńskim (1994–2007); wykładowczyni slawistyki na Uniwersytecie Bazylejskim (1992–1994); kierownik Centrum Studiów i Badań Interdyscyplinarnych nad Współczesną Francją na Uniwersytecie Albrechta i Ludwika we Fryburgu (1990–1994); współpracowniczka naukowa, a następnie kierownik personelu naukowego Berlińskiej Akademii Nauk w Berlinie Zachodnim, obecnej Berlińsko-Brandenburskiej Akademii Nauk (1988–1990).

Dr hab. Joanna Kargul, prof. UW, CeNT UW

Kierownik Laboratorium Fotosyntezy i Paliw Słonecznych w Centrum Nowych Technologii Uniwersytetu Warszawskiego. Doktorat z nauk biologicznych uzyskała w 1999 r. na Uniwersytecie Warwick w Wielkiej Brytanii. Badania w ramach stażu podoktorskiego prowadzone w zespole Jamesa Barbera w Imperial College London w Wielkiej Brytanii zaowocowały odkryciem kilku nowych molekularnych mechanizmów adaptacji fotosyntetycznej do zmieniającego się środowiska (np. szczegółową analizą molekularnych składników zmian stanu) oraz ulepszeniem krystalograficznej struktury kompleksu rozkładającego wodę w fotoukładzie II. Habilitowała się na Uniwersytecie Warszawskim w 2009 r. Od 2011 r. pracuje na etacie profesora nadzwyczajnego na UW, gdzie utworzyła własną niezależną grupę badawczą. W 2011 r. prof. Kargul stworzyła polski ośrodek badań nad paliwami słonecznymi i kierowała kilkoma projektami dotyczącymi zastosowania nanomaszyn molekularnych zbierających światło naturalne do budowy biohybrydowych elektrod oraz urządzeń przetwarzających światło słoneczne na paliwo. Zdobyła duże doświadczenie i odniosła liczne sukcesy, kierując kilkoma inicjatywami krajowymi i międzynarodowymi (np. jako partner w konsorcjach ESF EuroSolarFuels i H2020 SUNRISE) oraz pracując jako koordynatorka polsko-tureckiego konsorcjum POLTUR/GraphESol. Wszystkie te inicjatywy koncentrowały się na naturalnej i częściowo sztucznej konwersji energii promieniowania słonecznego. Pełni funkcję Międzynarodowej Ambasadorki Towarzystwa Biochemicznego oraz zasiada w kilku redakcjach oraz radach strategicznych podmiotów finansujących badania (np. IJBCB, J Nanotech, Komisja Grantowa Towarzystwa Biochemicznego, program polskiego Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego NAWA). Badania prof. Kargul mają wysoce interdyscyplinarny charakter i obejmują biologię strukturalną, biochemię, fizjologię roślin, elektrochemię, biofizykę oraz materiałoznawstwo. Aktualnie prof. Kargul koncentruje się na strukturalnych i mechanistycznych aspektach funkcji i adaptacji naturalnego aparatu fotosyntetycznego ekstremofilnych sinic i mikroalg. Wraz ze swoją grupą badawczą stosuje wyniki takich badań podstawowych do zbudowania biohybrydowych urządzeń konwertujących energię słoneczną na paliwo z wykorzystaniem fotosystemów i rozmaitych przewodników i półprzewodników (takich jak grafen, krzem, hematyt itp.). Jej dorobek obejmuje ponad 60 publikacji, w tym artykuły opublikowane w Plant Cell, JBC, Advanced Functional Materials, J Mat Chem A and C, RSC Adv i EMBO J; indeks H w Google Scholar wynoszący 17 dla publikacji po 1990 r. z wyłączeniem autocytowań, a także ponad 60 zagranicznych wykładów gościnnych, w tym cztery wykłady plenarne.

Dr Stefan Baumann, Centrum Badawcze Jülich

Kierownik zespołu zajmującego się membranami tlenoprzepuszczalnymi w Instytucie Badań nad Energią i Klimatem – IEK-1 Synteza i Przetwarzanie Materiałów w Centrum Badawczym Jülich w Niemczech. Uzyskał dyplom z metalurgii i inżynierii materiałowej na podstawie pracy dotyczącej szkła i ceramiki na Politechnice Nadreńsko-Westfalskiej w Akwizgranie (RWTH) w 1998 r. Następnie dołączył do Instytutu Komponentów Ceramicznych w Inżynierii Mechanicznej RWTH, gdzie badał rozmaite aspekty ceramiki technicznej, w tym zachowanie materiałów ogniotrwałych w warunkach nagłej zmiany temperatury. Stopień doktora uzyskał w 2007 r. Od 2006 r. pracuje w IEK-1 nad syntezą materiałów i przetwarzaniem membran separujących gazy. W latach 2012–2015 zatrudniony był jako wykładowca kontraktowy w Katedrze Inżynierii Chemicznej i Materiałowej Uniwersytetu Alberty w Edmonton w Kanadzie. W swoich badaniach koncentruje się na materiałach i komponentach pozwalających na energooszczędną separację gazów w warunkach podwyższonej temperatury z wykorzystaniem membran ceramicznych. Procesy te są szczególnie istotne dla rozwoju paliw syntetycznych oraz chemikaliów, dzięki którym możliwa będzie w przyszłości gospodarka o obiegu zamkniętym oparta o energię ze źródeł odnawialnych. Stefan Baumann reprezentuje Centrum Badawcze Jülich w ramach europejskiego konsorcjum SUNRISE, które pracujące nad wykorzystaniem energii słonecznej dla potrzeb stworzenia gospodarki o obiegu zamkniętym.

Prof. dr hab. Maciej Żylicz, Prezes Zarządu Fundacji na rzecz Nauki Polskiej

Profesor z zakresu biologii molekularnej i biochemii. W latach 1980-1999 nauczyciel akademicki UG (w tym w latach 1990- 1993: prorektor ds. nauki), a w latach 1999-2005 – UW. W latach 1999-2016 pracownik naukowy Międzynarodowego Instytutu Biologii Molekularnej i Komórkowej w Warszawie. Od 2005 r. jest prezesem zarządu Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Członek wielu krajowych i zagranicznych akademii nauk, laureat licznych nagród naukowych (w tym Nagrody FNP). Doktor honoris causa Uniwersytetów: Wrocławskiego, Gdańskiego i Jagiellońskiego. Członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk, członek korespondent Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 2010–2015 był społecznym doradcą prezydenta Bronisława Komorowskiego. Przewodniczący Zespołu do spraw monitorowania wdrażania reformy szkolnictwa wyższego i nauki powołanego przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2019 -).

Dr hab. Ewelina Knapska, Instytut Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN

Absolwentka biologii i psychologii na Uniwersytecie Warszawskim. W 2001 r. we współpracy z Tomaszem Werką i Leszkiem Kaczmarkiem podjęła badania nad zróżnicowaniem aktywności ciała migdałowatego, które kontroluje pozytywne i negatywne emocje. Uzyskawszy doktorat w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN, dr Knapska rozpoczęła staż naukowy w laboratorium prof. Stephena Marena na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor w Stanach Zjednoczonych.  Wróciła do Polski w 2008 r., gdzie uzyskała stypendium Fundacji na rzecz Nauki Polskiej i podjęła pracę jako adiunkt w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN. W 2012 r. uzyskała stopień doktora habilitowanego i została profesor nadzwyczajną oraz kierowniczką nowo utworzonej Pracowni Neurobiologii Emocji. W 2016 otrzymała grant dla badaczy rozpoczynających niezależną karierę Europejskiej Rady ds. Badań (ERC Starting Grant) na badania nad rolą ciała migdałowatego w kontrolowaniu emocji przekazywanych społecznie. Od 2018 r. pełni funkcję wiceprzewodniczącej Centrum Doskonałości w zakresie neuroplastyczności i chorób mózgu (BRAINCITY) przy Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego.

Prof. dr hab. Mikołaj Bojańczyk, Uniwersytet Warszawski

Mikołaj Bojańczyk jest polskim informatykiem i logikiem; pracuje na Uniwersytecie Warszawskim. Specjalizuje się w zastosowaniu algorytmów w rozwiązywaniu problemów logicznych, ze szczególnym naciskiem na kwestie obejmujące automaty skończone. Uzyskał dwa granty Europejskiej Rady ds. Badań – grant dla badaczy rozpoczynających niezależną karierę (Starting Grant) oraz grant dla niezależnych wybitnych naukowców (Consolidator Grant). 

Dr hab. Mateusz Strzelecki, Uniwersytet Wrocławski

Zajmuje się geomorfologią paraglacjalną i badaniem obszarów polarnych w Instytucie Geografii i Rozwoju Regionalnego Uniwersytetu Wrocławskiego. Doktorat z geografii fizycznej uzyskał na Uniwersytecie w Durham w Wielkiej Brytanii. Następnie odbywał staże naukowe w Norwegii, Niemczech i Polsce. W 2016 r. został kierownikiem Stacji Polarnej Uniwersytetu Wrocławskiego na Spitsbergenie. Bada mechanizmy ewolucji wybrzeży polarnych, paraglacjalne kaskady osadowe oraz ekstremalne procesy przekształcające krajobraz obszarów polarnych. Prowadzi prace na Svalbardzie, Grenlandii i Islandii oraz w Kanadzie, Skandynawii i Regionie Antarktyki.

Prof. dr hab. Agnieszka Zalewska, Instytut Fizyki Jądrowej im. H. Niewodniczańskiego PAN

Agnieszka Zalewska jest polska fizyczką, specjalizującą się w eksperymentalnej fizyce cząstek. Magisterium z fizyki oraz stopień doktora uzyskała na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 1971 roku związana jest z Instytutem Fizyki Jądrowej im. Henryka Niewodniczańskiego Polskiej Akademii Nauk w Krakowie, gdzie przeszła wszystkie etapy kariery naukowej od asystenta-stażysty do profesora. Pracowała również, łącznie ponad osiem lat, w zagranicznych laboratoriach fizyki cząstek w Europie, Japonii i Stanach Zjednoczonych. Jest członkiem czynnym Polskiej Akademii Umiejętności.Badania naukowe Agnieszki Zalewskiej obejmują szeroki zakres zagadnień z fizyki cząstek i stosowanych metod eksperymentalnych, opublikowanych w ponad 400 artykułach. W szczególności, dotyczyły lub dotyczą one fizyki hadronów, oddziaływań e+e- przy wysokich energiach i fizyki neutrin, jak też pionierskich prac dla krzemowych detektorów wierzchołka z elektroniką odczytu VLSI, prowadzonych w CERNie w latach 80. i 90. Agnieszka Zalewska odpowiedzialna była za szereg projektów z fizyki cząstek w Polsce, była liderem polskich grup uczestniczących w dużych międzynarodowych eksperymentach i w projektach finansowanych przez Unię Europejską, a także była członkiem szeregu międzynarodowych komitetów naukowych i doradczych paneli eksperckich. W okresie od stycznia 2013 do grudnia 2015, jako pierwsza kobieta i pierwszy przedstawiciel kraju spoza krajów założycielskich, pełniła funkcję Przewodniczącej Rady CERN-u. Obecnie jest członkiem Komitetu Identyfikującego członków Rady Naukowej ERC (European Research Council) oraz polskim delegatem naukowym i członkiem Zarządu ESFRI (European Strategy Forum on Research Infrastructures).

Izabela Żmudka, Zastępca dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju

Zastępca Dyrektora Narodowego Centrum Badań i Rozwoju, które wspiera przedsiębiorców oraz jednostki naukowe w tworzeniu innowacji służących społecznemu i gospodarczemu rozwojowi Polski, rozwiązując konkretne problemy cywilizacyjne jej mieszkańców. Manager z wszechstronnym doświadczeniem w zarządzaniu zarówno w sektorze państwowym, samorządowym, biznesie, jak i w organizacjach pozarządowych. Absolwentka MBA Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie. Sprawowała bezpośredni nadzór nad instytucjami państwowymi, instytutami badawczymi, spółkami oraz fundacjami. W sektorze biznesowym była odpowiedzialna za działania polegające na restrukturyzacji organizacyjnej i optymalizacji procesów biznesowych, wdrażaniu systemów ERP oraz wprowadzaniu ładu korporacyjnego. W instytucjach państwowych aktywnie uczestniczyła w tworzeniu strategii ekonomicznej z wykorzystaniem nowych technologii, w banku centralnym prowadziła serwis edukacji ekonomicznej z powszechnie dostępnymi kursami e-learningowymi i wiedzą ekonomiczną. W sektorze samorządowym i organizacjach pozarządowych zajmowała się tworzeniem instytucji od podstaw, zarządzaniem operacyjnym, wdrażaniem projektów programowych, a także nadzorem nad zamówieniami publicznymi. Obecnie bierze udział m.in. w pracach zespołu ds. innowacji. Dysponuje wieloletnim doświadczeniem kreatywnego zarządzania wieloosobowymi zespołami.

Dr Piotr Dardziński, Prezes Sieci Badawczej Łukasiewicz

Piotr Dardziński był wcześniej sekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego odpowiedzialnym za współpracę nauki i biznesu. Nadzorował rządową agencję Narodowe Centrum Badania i Rozwoju, Narodową Agencję Wymiany Akademickiej oraz instytut badawczy Ośrodek Przetwarzania Informacji. Jako członek Zespołu ds. Innowacyjności, nadzorował międzyresortowe prace nad pierwszą i drugą ustawą o innowacyjności, w wyniku których ulgi na działalność B+R wzrosły z 30% do 100% i 150% (dla CBR). Ustawy istotnie zwiększyły w Polsce nakłady na B+R, a pierwsza z nich została uznana przez organizację „Pracodawcy RP” za najlepszą ustawę deregulacyjną w obszarze podatków. Obie regulacje uważa się za punkt zwrotny w likwidacji barier we współpracy między naukowcami i przedsiębiorcami. Piotr Dardziński to także twórca rewolucyjnej ustawy o doktoratach wdrożeniowych, która umożliwia równoczesną realizację kariery naukowej i biznesowej. Jej efektem jest już prawie tysiąc młodych naukowców przygotowujących doktoraty w polskich firmach. Jako Pełnomocnik rządu ds. reformy instytutów badawczych, Piotr Dardziński opracował nową koncepcję ich funkcjonowania, a następnie realizował proces powstawania Sieci Badawczej Łukasiewicz. Wykształcenie wyższe zdobywał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, który ukończył z wyróżnieniem, oraz na Uniwersytecie w Hamburgu. Był członkiem zarządu Klubu Jagiellońskiego oraz ekspertem Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego. Obronił doktorat z doktryn ekonomicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim, w Instytucie Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych, w Katedrze Historii Doktryn Politycznych i Prawnych. Był stypendystą Uniwersytetu we Fryburgu w Szwajcarii. Jest absolwentem prestiżowego programu menadżerskiego, realizowanego przez IESE Bussines School w Barcelonie. Od 1998 wykłada na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Prof. dr hab. Magdalena Król, Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Jedna z najmłodszych profesorów w Polsce (37 lat), Kierownik Zakładu Fizjologii na Wydziale Medycyny Weterynaryjnej. Zajmuje się onkologią eksperymentalną. W 2016 r. otrzymała prestiżowy grant Europejskiej Rady ds. Badań (ERC) na opracowanie innowacyjnej komórkowej metody dostarczania leków do guzów nowotworowych. Pod koniec grudnia 2017 r. projekt ten został umieszczony przez ERC w gronie 10 projektów spośród ponad 7000, które uzyskały finansowanie w ciągu 10 lat działania tej organizacji. Odbyła liczne staże naukowe w Holandii, Belgii,Szwecji i USA. Jest laureatką wielu nagród m.in. Stypendium START FNP (2011 i 2012), Stypendium MNiSW dla wybitnych młodych naukowców (2012), Young Investigator Scholarship in Veterinary Medicine ufundowanej przez Pfizer Animal Health (2012), Nagród Naukowych "Polityki" w kategorii nauka (2013), stypendium habilitacyjnego L'Oreal i Unesco "Dla kobiet nauki" (2013). W 2014 r. została laureatką plebiscytu "Polacy z werwą", a w 2017 "Człowiekiem roku 2016" w kategorii nauka w plebiscycie "Gazety Wyborczej". Prowadzi także biotechnologiczny start-up "Cellis".

Krzysztof Gulda, Członek Zarządu UWRC, spółki celowej UW

Fizyk, przedsiębiorca, strateg w sektorze publicznym i prywatnym, konsultant organizacji międzynarodowych i najlepszych firm doradczych. Posiada unikalne, wszechstronne doświadczenie zdobyte we wszystkich sektorach trójkąta wiedzy. Jeden z głównych uczestników tworzenia polskiej polityki innowacyjnej i naukowej w latach 2003 – 2012 jako dyrektor departamentów strategicznych w Ministerstwie Gospodarki oraz Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, gdzie opracowywał strategie rozwoju oraz instrumenty wsparcia w obszarze innowacji, nauki i szkolnictwa wyższego. Były wiceprzewodniczący Komitetu Europejskiej Przestrzeni Badawczej i Innowacji (ERAC). Od grudnia 2016 członek Rady Narodowego Centrum Badań i Rozwoju. Od studiów związany z Uniwersytetem Warszawskim, aktualnie członek zarządu UWRC sp. z o.o. - spółki celowej Uniwersytetu Warszawskiego powołanej do wspierania komercjalizacji badań, w szczególności poprzez tworzenie spółek typu spin-off.

Dr Maciej Wieczorek, Prezes Zarządu Celon Pharma S.A.

Założyciel oraz Prezes Zarządu spółki Celon Pharma S.A., doktor nauk medycznych w zakresie biologii medycznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Stypendysta naukowy University New of Lisbon w Portugalii. Swoją wiedze pogłębiał na studiach MBA prowadzonych przez Szkołę Główną Handlową i Uniwersytet Minnesoty. Posiada wieloletnie doświadczenie w zarządzaniu przedsiębiorstwami farmaceutycznymi. Jest twórcą i współtwórcą kilkunastu zgłoszeń patentowych dotyczących klasycznych leków chemicznych oraz biotechnologicznych, a także autorem wdrożeń kilku najlepiej sprzedających się leków w Polsce.

Prof. Jonathan Heddle, Małopolskie Centrum Biotechnologii UJ

Jonathan Heddle obronił doktorat z enzymologii na Uniwersytecie w Leicester. Razem z prof. Tonym Maxwellem pracował nad topoizomerazami DNA. Wraz z laboratorium przeniósł się do Centrum Johna Innes (JIC) w Norwich, gdzie przez krótki czas odbywał staż podoktorski w ramach stypendium fundacji Wellcome’a. Następnie uzyskał prestiżowe specjalne stypendium podoktorskie Japońskiego Towarzystwa na rzecz Promocji Nauki, dzięki któremu pracował w Japonii w laboratorium krystalografii rentgenowskiej prof. Jeremy’ego Tame’a. Później utworzył własne laboratorium na Politechnice Tokijskiej, gdzie rozpoczął badania z zakresu bionanonauki. Kontynuował je również po przeprowadzce do centrum badawczego RIKEN w Wakō w pobliżu Tokio, gdzie pracował jako kierownik zespołu naukowego. W styczniu 2016 r. został zatrudniony na pełny etat w Małopolskim Centrum Biotechnologii UJ, w którym pracuje do dzisiaj. Celem stworzonego przez niego laboratorium jest badanie budowy i funkcji zarówno naturalnych, jak i sztucznych nanomechanizmów i struktur. Interesuje się też dalej gyrazą DNA, w szczególności gyrazami nietypowymi oraz ich nowymi inhibitorami. Ponadto pracuje nad kilkoma projektami mającymi na celu zbudowanie nanorobotów z DNA. Rozpoczął też trwający i odnotowujący sukcesy projekt stworzenia sztucznych struktur klatek białkowych. Najnowsze wyniki uzyskane w ramach tegoż projektu opublikowano w „Nature”.

Geolog specjalizujący się w ewolucji Ziemi i innych planet. Uzyskał stopień magistra geofizyki i geodynamiki wewnętrznej w 1991 r. na Uniwersytecie Paris-Sud w Orsay, a następnie doktora nauk planetarnych w 1994 r. W latach 1995–1996 kierował Regionalnym Ośrodkiem Obrazowania Planetarnego (RPIF) NASA na Uniwersytecie Paris-Sud. Odbył też staż podoktorski w Niemieckiej Agencji Kosmicznej oraz na Uniwersytecie Newady w Reno. Następnie został zatrudniony na stanowisku nauczyciela akademickiego na Uniwersytecie im. Blaise’a Pascala w Clermont-Ferrand i wreszcie w 1997 r. na stanowisku pracownika naukowo-dydaktycznego na Uniwersytecie Piotra i Marie Curie. W 2001 r. habilitował się z planetologii porównawczej, a w 2004 r. przeniósł na Uniwersytet Nantes. W 2011 r. pracował jako profesor wizytujący w Instytucie Nauk Geologicznych PAN, gdzie odpowiedzialny był za tworzenie grupy badawczej z zakresu planetologii, która do 2015 r. finansowana była z grantu FNP. Od 2015 r. jest członkiem Centrum Badań Kosmicznych PAN, gdzie zajmuje się planetologią, a konkretnie misjami eksploracji kosmosu. Prof. Mège został powołany przez Europejską Agencję Kosmiczną na stanowisko badacza gościnnego (Guest Investigator) przy misji orbitera ExoMars Trace Gas Orbiter (TGO). Ponownie dzięki grantowi FNP tworzy on teraz nowy zespół badawczy zajmujący się rozwojem wulkanicznych i tektonicznych obszarów Marsa oraz ich wpływem na odgazowanie skorupy oraz złoża rud. W badaniach naukowcy wykorzystują dane uzyskane z misji TGO i innych zestawów danych.

Dr Tomasz Wojdacz, Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie, stypendysta Programu Polskie Powroty

Absolwent biotechnologii na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Doktorat z medycyny uzyskał na Wydziale Nauk o Zdrowiu na Uniwersytecie w Aarhus w Danii. Prowadził badania w cieszących się międzynarodową renomą instytucjach naukowych takich jak Centrum Nowotworów im. Petera MacCalluma w Melbourne, Instytut Biomedycyny Uniwersytetu w Aarhus i Instytut Karolinska w Sztokholmie oraz w zespole badawczym na Uniwersytecie w Southampton w Anglii. Zanim przeniósł się na Pomorski Uniwersytet Medyczny, pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego i stypendysty programu Marii Skłodowskiej-Curie w Instytucie Badań Zaawansowanych Uniwersytetu w Aarhus. Dr Wojdacz zajmuje się głównie badaniami translacyjnymi nad rakiem, w tym szczególnie w ramach stosunkowo młodych dyscyplin, jakimi są epigenetyka kliniczna i medycyna spersonalizowana. Z powodzeniem skomercjalizował opracowaną przez siebie technologię, która właśnie zaczyna być wykorzystywana w laboratoriach diagnostycznych na całym świecie. Ponadto dr Wojdacz angażuje się w działania zmierzające do promowania przedsiębiorczości w środowisku akademickim oraz wsparcia współpracy między naukowcami a przemysłem medycznym.

Dr Małgorzata Pilot, Muzeum Instytut Zoologii PAN, Stypendystka Programu NAWA Polskie Powroty

Prof. dr hab. Tomasz Szapiro, Członek Prezydium Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich, Przewodniczący Komitetu Naukowego ds. Międzynarodowej Promocji Nauki Polskiej NAWA

Przewodniczący Komisji ds. Akredytacji i Rankingów Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich. Profesor zwyczajny w Szkole Głównej Handlowej. Rektor tej uczelni w kadencji 2012-2016. Profesor w Instytucie Problemów Współczesnej Cywilizacji, Adjunct Professor of International Business Studies w  Carlson School of Business Uniwersytetu Minnesoty w  Minneapolis, USA. Członek Prezydium Rady Głównej Nauki i  Szkolnictwa Wyższego i Przewodniczący Komisji Kształcenia Rady. Członek Rady Narodowego Centrum Nauki. Przewodniczy powołanemu przy Narodowej Agencji Wymiany Akademickiej Komitetowi Naukowemu ds. Międzynarodowej Promocji Nauki Polskiej. Przewodniczący Stypendialnej Kapituły „Polityki”. Zajmuje się metodami analizy decyzji w  ekonomii i  w  zarządzaniu. Autor lub współautor sześciu książek, współredaktor naukowy rocznika Annals of Operations Research, ponad 100 artykułów i prac konferencyjnych zamieszczanych m.in. w Operations Research, IEEE Transactions on System Man and Cybernetics, European Journal of Operations Research.

Prof. dr hab. Roman Cieślak, Rektor Uniwersytetu SWPS

Roman Cieślak, profesor psychologii na Wydziale Psychologii Uniwersytetu SWPS. W latach 2012-2016 prorektor ds. nauki, a od 2016 roku rektor tej uczelni. Profesor wizytujący i były dyrektor ds. badań w Trauma, Health, and Hazards Center na University of Colorado w Colorado Springs. Naukowo zajmuje się sposobami radzenia sobie ze stresem, wypaleniem zawodowym oraz skutkami zdarzeń traumatycznych. Kierował projektami finansowanymi przez Komisję Europejską, NCN i NCBiR.  Wraz z założonym przez siebie zespołem StresLab tworzy, implementuje i ocenia efektywności internetowych interwencji psychologicznych dotyczących zdrowia i dobrostanu. Członek rad redakcyjnych kilku międzynarodowych czasopism oraz zarządów międzynarodowych towarzystw naukowych. Członek Komitetu Psychologii PAN oraz wiceprezes Polskiej Unii Edukacyjnej. Członek Zarządu European Association of Clinical Psychology and Psychological Treatment.

Dr Justyna Pielecka-Fortuna, Prezes Fundacji Polonium

Neurobiolożka i menedżerka o dużym doświadczeniu, w tym międzynarodowym, zdobytym w środowisku akademickim i biznesowym oraz organizacji non-profit. Aktualnie pełni funkcję prezeski Fundacji Polonium. Uzyskała stopień doktora neurobiologii na Uniwersytecie Wirginii w Charlottesville oraz magistra inżyniera na Politechnice Łódzkiej. Początkowo podjęła w Polsce studia z zakresu biotechnologii. Na czwartym roku uzyskała stypendium na przeprowadzenie badań do pracy magisterskiej na Uniwersytecie Wirginii w USA. Rok później, po uzyskaniu stopnia, dostała się na studia doktoranckie w zakresie neurobiologii na tej samej uczelni. Po złożeniu rozprawy otrzymała prestiżowe stypendium podoktorskie Fundacji im. Aleksandra von Humboldta, w ramach którego mogła zrealizować projekt badawczy na Uniwersytecie w Getyndze. W toku kariery akademickiej otrzymała liczne nagrody, opublikowała 14 prac i zaprezentowała wyniki swoich badań na wielu konferencjach międzynarodowych. Jej prace naukowe prowadzone przed doktoratem i po jego uzyskaniu miały istotny wpływ na rozwój badań z zakresu neuroendokrynologii oraz plastyczności i udarów mózgu. Przed dołączeniem do Fundacji Polonium pracowała w firmie Charles River Laboratories, gdzie kierowała wielofunkcyjnymi zespołami projektowymi prowadzącymi liczne badania przedkliniczne kluczowe dla opracowywania leków do celów innowacyjnych terapii rozmaitych schorzeń centralnego układu nerwowego.

Anna Ślązak, Kierownik Działu Nauki Polskiej Agencji Prasowej

Anna Ślązak skończyła studia filozoficzne i dziennikarskie. Obecnie kieruje Działem Nauki w Polskiej Agencji Prasowej, w ramach którego powstają informacje do Codziennego Serwisu Informacyjnego PAP, a także tworzone są serwisy Nauka w Polsce oraz Nauka i Zdrowie PAP. Przez niemal 20 lat pracy dziennikarskiej Anna Ślązak napisała tysiące agencyjnych doniesień dotyczących nauki i badań prowadzonych w kraju i za granicą, teksty na temat finansowania, także zmian w prawie i organizacji sektora nauki w Polsce. Jeśli chodzi o samą naukę - interesują ją tematy związane z ochroną środowiska, zmianami klimatu, antropologią i bioetyką. Śledzi doniesienia zagraniczne, ale i to, co dzieje się w polskich instytutach i laboratoriach. Stara się być na bieżąco również z kontekstami nauki, na przykład kwestią popularyzacji i podejściem mediów do tematyki naukowej.

Dr hab. Aleksandra Ziembińska-Buczyńska, prof. Politechniki Śląskiej, Dyrektor Centrum Popularyzacji Nauki PŚ

Mikrobiolog, nauczyciel akademicki, popularyzator nauki. Od 2004 roku pracuje w Katedrze Biotechnologii Środowiskowej Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej. Bada zbiorowiska bakteryjne w środowisku naturalnym i technologicznym metodami biologii molekularnej oraz klasycznej mikrobiologii. Interesuje się również wykorzystaniem mikroorganizmów w procesach produkcji biotechnologicznej i bioremediacji środowiska. Od 2017 roku pełni funkcję dyrektora Centrum Popularyzacji Nauki Politechniki Śląskiej, pierwszej w Polsce jednostki zajmującej się popularyzacją nauki przy uczelni. W 2018 roku uhonorowana nagrodą Popularyzator Roku (w kategorii: naukowiec) przez Polską Agencję Prasową i Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Członek stowarzyszenia Rzecznicy Nauki i zastępca przewodniczącego Rady Upowszechniania Nauki Polskiej Akademii Nauk.

Od stycznia 2002 r. pracuje w Niemieckiej Centrali Wymiany Akademickiej (DAAD). Aktualnie pełni funkcję zastępcy sekretarza generalnego oraz nadzoruje berlińskie biuro DAAD. Od 2014 r. do czerwca 2018 r. był dyrektorem nowo otwartego wydziału strategii w głównym biurze DAAD. W latach 2009–2014 pracował w DAAD w Brazylii, gdzie pełnił funkcję dyrektora biura w Rio de Janeiro. W tym samym czasie był też prezesem zarządu Niemieckiego Centrum Nauki i Innowacji (DWIH) w São Paulo. Zanim jednak został powołany na to stanowisko, pracował jako szef wydziału komunikacji i marketingu w oddziale DAAD w Bonn, gdzie kierował sekretariatem konsorcjum GATE-Germany. Wcześniej pracował jako wykładowca języka niemieckiego i literatury niemieckiej w Portugalii (Aveiro) i Brazylii (Campinas, Rio de Janeiro) oraz szkolił ekspertów z zakresu współpracy na rzecz rozwoju. Studiował nauki społeczne i germanistykę na Uniwersytecie w Getyndzie i Uniwersytecie w Bonn.

Vivienne Stern, Dyrektor Universities UK International

Vivienne Stern jest dyrektorką Universities UK International (UUKi), jednostki reprezentującej brytyjskie uniwersytety na świecie i dbającej o ich światową renomę. Przed objęciem funkcji w UUKi Vivienne Stern była kierowniczką ds. politycznych w Universities UK. Prezentowała głos uczelni w sprawie kilku istotnych aktów prawnych dotyczących uniwersytetów, w tym ustawy o szkolnictwie wyższym z 2004 r. Wcześniej pracowała w brytyjskim parlamencie dla przewodniczącego Komisji Specjalnej ds. Edukacji i Umiejętności oraz jako ekspertka w zakresie polityki szkolnictwa wyższego. W tej drugiej roli zajmowała się kwestiami jakości, doświadczeń studentów, innowacji oraz relacji uniwersytetów z biznesem. Jest dyrektorką Universities UK, zasiada w zarządach organizacji UK India Research and Innovation Initiative oraz Fundacji Partnerstwa Strategiczne w Szkolnictwie Wyższym; jest członkinią Zespołu Doradców ds. Edukacji w British Council oraz kilku innych zarządów i komitetów. Ukończyła studia z literatury angielskiej na Uniwersytecie w Cambridge.

Irina Ferencz (nazwisko panieńskie Lungu) od 2008 r. pracuje dla think tanku Academic Cooperation Association (ACA) z siedzibą w Brukseli, obecnie na stanowisku zastępczyni dyrektora. W poprzednich latach pełniła też inne funkcje w organizacji. Dzięki swoim badaniom, publikacjom i zarządzanym przez siebie projektom w ACA Irina zainteresowała się tematyką międzynarodowej mobilności studentów i nauczycieli w kontekście europejskim (gromadzenie danych, trendy, polityki) oraz planowania, monitorowania i oceny działalności mającej na celu umiędzynarodowienie na poziomie instytucjonalnym i krajowym (rozwój strategiczny i poprawa, kluczowe wskaźniki efektywności, analiza porównawcza itp.). W tych obszarach też się specjalizuje. Aktualnie jest również doktorantką na Uniwersytecie w Gandawie, w Centrum Zarządzania Szkolnictwem Wyższym (CHEGG), gdzie prowadzi badania nad umiędzynarodowieniem i tożsamością organizacyjną w szkolnictwie wyższym. Ponadto pisze czasem recenzje dla dwóch pism poświęconych szkolnictwu wyższemu oraz zasiada w Komisji Publikacji Europejskiego Stowarzyszenia na rzecz Międzynarodowej Edukacji (EAIE). Ukończyła studia magisterskie na kierunku polityka europejska na Uniwersytecie Katolickim w Leuven oraz licencjackie na kierunku stosunki międzynarodowe i europeistyka na Uniwersytecie Babeșa i Bolyaia w Rumunii. Jest obywatelką Rumunii, włada kilkoma językami, w tym mało znanym językiem „Larish” (językiem dzieci poniżej drugiego roku życia), a za swój dom uważa Belgię.

Dr Uwe Brandenburg, Dyrektor zarządzający, Global Impact Institute, profesor nadzwyczajny, Uniwersytet im. Antoniego Roviry i Virgilego w Tarragonie, ekspert EAIE

Uzyskał stopień doktora nauk o globalizacji na Uniwersytecie Bristolskim, magistra nauk ekonomicznych na Uniwersytecie Walijskim w Swansea oraz magistra islamistyki na Westfalskim Uniwersytecie Wilhelma w Münsterze. Aktualnie pracuje na stanowisku dyrektora zarządzającego w Global Impact Institute w Pradze oraz profesora nadzwyczajnego w dziedzinie współpracy regionalnej i oddziaływania szkolnictwa wyższego na Uniwersytecie im. Antoniego Roviry i Virgilego w Tarragonie w Hiszpanii. Przedtem był aktywnym wspólnikiem w CHE Consult oraz CHE Consult Prague. Przez osiem lat pełnił też funkcję dyrektora ds. międzynarodowych na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. Dr Brandenburg opublikował liczne prace na temat umiędzynarodowienia, jak np. szeroko dyskutowany artykuł napisany wspólnie z Hansem de Witem na temat końca internacjonalizacji, który ukazał się w 2011 r. w piśmie International Higher Education wydawanym przez Boston College. Był głównym autorem oraz kierownikiem zespołów opracowujących zarówno Badanie wpływu programu Erasmus (EIS, 2014), jak i Badanie wpływu programu Erasmus – analizę regionalną (EIS RA, 2016) oraz Badanie wpływu europejskiej tablicy wyników innowacji (2017). Często występuje na konferencjach międzynarodowych na całym świecie. Prowadzi też często szkolenia dla osób na stanowiskach kierowniczych, uczy na różnych uczelniach oraz prowadzi badania. Aktualnie prowadzi badania nad oddziaływaniem oraz ideą umiędzynarodowienia w szkolnictwie wyższym dla dobra społeczeństwa (Internationalisation in Higher Education for Society, IHES).Wystąpił jako mówca na konferencji TEDx pod hasłem „Magic of Change” w marcu 2019 r. Wystąpienie można też zobaczyć na jego kanale YouTube. Dr Brandenburg głęboko wierzy w wartość zmiany. Swoje przekonania opiera na doświadczeniach osobistych, a także spostrzeżeniach natury akademickiej i zawodowej. Do jego zainteresowań badawczych należą umiędzynarodowienie dla dobra społeczeństwa, wpływ rozwoju technicznego na umiędzynarodowienie oraz ocena oddziaływania.

Agnieszka Stefaniak-Hrycko, Zastępca dyrektora NAWA

Absolwentka Wydziału Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji oraz Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, a także studiów podyplomowych z zakresu administracji i zarządzania realizowanych na Uniwersytecie Warszawskim, Akademii Leona Koźmińskiego i Collegium Civitas. W latach 2003 – 2017 zatrudniona początkowo na stanowiskach eksperckich, a następnie kierowniczych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Zakres jej odpowiedzialności związany był ze współpracą ministerstwa z gremiami naukowymi i akademickimi, Sejmem i Senatem RP, promocją nauki i szkolnictwa wyższego w kraju i za granicą, a w kolejnych latach, podczas sprawowania funkcji zastępcy dyrektora Departamentu Nauki w MNiSW, z finansowaniem projektów z zakresu współpracy międzynarodowej oraz programów i przedsięwzięć ministra nauki. Autorka bądź współautorka programów ministra wspierających młodych naukowców, naukowców prowadzących badania z zakresu nauk humanistycznych i społecznych, współpracy międzynarodowej oraz związanych ze społeczną odpowiedzialnością nauki. W 2017 r. stypendystka Departamentu Stanu USA w ramach programu International Visitor Leadership Program.  Od początku powstania NAWA odpowiedzialna za tworzenie oferty programowej dla doktorantów i naukowców.