Lista podmiotów, którym zostało przyznane finansowanie w programie Granty Interwencyjne NAWA
Uniwersytet Śląski w Katowicach
Badania ratunkowe niedawno odkrytych pozostałości szybów górniczych i mielerzy w górniczo-hutniczym obszarze UNESCO, Tarnowskie Góry, Wyżyna Śląska
W północnej części Wyżyny Śląskiej zidentyfikowano tysiące śladów dawnych szybów górniczych i mielerzy–miejsc wypału węgla drzewnego. W terenie ślady te są słabo widoczne i dopiero analiza obrazów LiDAR pozwala na ich identyfikację. Poza tym, w przeciwieństwie do bardziej spektakularnych elementów dziedzictwa kulturowego, do niedawna szyby górnicze i mielerze były często pomijane w badaniach, co sprawia, że nasza ogólna wiedza o historii i rozwoju przemysłu w przeszłości jest niekompletna. Ta luka w wiedzy dotyczy również śladów i konsekwencji środowiskowych przemysłu, np. zmian topografii, zanieczyszczenia osadów, zmian szaty roślinnej itp. Wstępne badania wskazują, że mielerze i szyby górnicze położone w północnej części Wyżyny Śląskiej są znacznie starsze niż dotychczas sądzono, wydaje się zatem, że ich badanie wniesie wiele nowych informacji do nauki. Pozostałości po szybach górniczych i mielerzach są obecnie niszczone przez leśników w wyniku orki i prowadzenia nowych nasadzeń drzew. Dlatego zaplanowano badania ratunkowe mające na celu zbadanie tych obiektów zanim zostaną zniszczone, zwłaszcza, że są one częścią światowego dziedzictwa UNESCO. Głównym celem badań w projekcie jest identyfikacja pozostałości po szybach górniczych i mielerzach wchodzących w skład obszaru UNESCO w Tarnowskich Górach położonych w północnej części Wyżyny Śląskiej, analiza ich struktury oraz określenie ich wieku bezwzględnego. W projekcie zaplanowaliśmy: analizę historycznych źródeł pisanych i map historycznych, analizę GIS i danych LiDAR, badania geofizyczne, analizę ukształtowania terenu oraz badania osadów w odsłonięciach, analizę i datowanie próbek pobranych w trakcie odsłaniania osadów w obrębie śladów po szybach górniczych i mielerzach. Badania w projekcie będą prowadzone wraz z zespołem z Branderburskiego Uniwersytetu Technologicznego (Branderburg University of Technology). Zespół ten ma doświadczenie w badaniu wpływu człowieka na środowisko, w szczególności w badaniach mielerzy.
Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu
Determinanty zdolności adaptacyjnej firmy do sytuacji kryzysowej. Przypadek Covid19
Rosnąca niepewność jest podstawowym problemem przed jakim stają firmy w dobie kryzysu. Chociaż niektóre kryzysy są spowodowane cyklicznością gospodarki i można z grubsza przewidzieć ich wystąpienie, to w kryzysach spowodowanych przez pandemię, których wystąpienie jest nagłe, szybkie i obejmuje praktycznie wszystkie społeczno-ekonomiczne aspekty życia, nagłe zmiany są zaskakujące dla uczestników rynku. W większości branż istniejące strategie ukierunkowane na ekspansję i rozwój są przyćmione walką o przetrwanie i potrzebą dostosowania się do nowych warunków operacyjnych. Firmy napotykają ograniczenia, które utrudniają ich działalność, co z kolei prowadzi do spadku przychodów ze sprzedaży i konieczności redukcji zatrudnienia. Kryzys rozprzestrzenia się zarówno od strony popytowej, jak i od strony podażowej. Dodatkowym kanałem rozprzestrzeniania się kryzysu jest sektor finansowy, a także - najtrudniejszy do oszacowania - kanał behawioralny. Trudności te dotykają zarówno samozatrudnionych, mniejsze przedsiębiorstwa, jak i duże firmy, choć oczywiście w różnych wymiarach.
Covid-19 przyniósł nową rzeczywistość, nowy wymiar kryzysu korporacyjnego i doprowadził do bezprecedensowego wzrostu niepewności. W proponowanym badaniu analizujemy w jakim stopniu poszczególne firmy z Polski dostosowują się do nowych warunków. Analiza pozwala nam spojrzeć na szerszą i coraz bardziej istotną kwestię: cechy poszczególnych firm, które determinują ich zdolność adaptacji do Covid-19, a ogólniej do sytuacji kryzysowej.
Warszawski Uniwersytet Medyczny
EDUNURSE COVID CHALLENGE - opracowanie strategii przeciwdziałania skutkom wpływu pandemii COVID-19 na proces kształcenia studentów pielęgniarstwa
Wpływ pandemii COVID-19 na funkcjonowanie społeczeństwa oraz działalność instytucji publicznych, w szczególności systemu opieki zdrowotnej, a także szkolnictwa wyższego jest wielokierunkowy i ma skutki krótko- i długotrwałe. Aktualna sytuacja epidemiologiczna może mieć wpływ na społeczne postrzeganie zawodów medycznych. Decyzje młodych osób związane z wyborem przyszłej drogi zawodowej pozostają pod dużą presją wydarzeń, które mają związek z pandemią. Istnieje realne ryzyko pogłębiającego się w czasie, spadku zainteresowania wyborem zawodu pielęgniarki/pielęgniarza, a nawet rezygnacji z już podjętych studiów pielęgniarskich. Ze względu na wysoki poziom kształcenia oraz prestiż zawodu pielęgniarki/pielęgniarza w Hiszpanii, zastosowane działania, strategie i dobre praktyki wypracowane w tym kraju mogą być podstawą do implementacji podobnych rozwiązań na Wydziale Nauk o Zdrowiu WUM oraz na innych uczelniach medycznych w Polsce. Projekt dotyczy oceny wpływu aktualnej, nieprzewidywalnej sytuacji związanej z pandemią COVID-19 na decyzje wyboru zawodu pielęgniarki/pielęgniarza przez młodych ludzi, analizę potrzeb studentów pielęgniarstwa w kontekście pandemii dotyczących zmian w systemie kształcenia oraz oczekiwanego wsparcia w procesie edukacji oraz przygotowania klinicznego do pracy zawodowej. W modelu badawczym zastosowana będzie metoda mieszana (łącząca gromadzenie danych ilościowych i jakościowych). Podstawowym założeniem tej metodologii jest to, że taka integracja pozwala na pełniejsze i bardziej synergiczne wykorzystanie danych niż oddzielne zbieranie i analiza danych ilościowych i jakościowych. Rezultatem projektu będzie opracowanie zaopiniowanej przez Polskie Towarzystwo Pielęgniarskie oraz Naczelną Izbę Pielęgniarek i Położnych strategii długofalowej zmiany w polskim systemie kształcenia studentów pielęgniarstwa z uwzględnieniem nieprzewidywalnych zjawisk przyrodniczych, takich jak pandemia COVID-19.
Wyższa Szkoła Techniczna w Katowicach
Zdrowie psychiczne młodych dorosłych podczas pandemii COVID-19 w Polsce, Niemczech, Słowenii i Izraelu: badanie podłużne
Pandemia koronawirusa (COVID-19) to nieoczekiwane, globalne i unikalne we współczesnej historii zjawisko, które dotyka ludzi na całym świecie w różnych aspektach życia. Ma znaczenie nie tylko dla zdrowia fizycznego, ale wpływa także na dobrostan i zdrowie psychiczne. Ze względu na wprowadzone restrykcje, ludzkość doświadczyła izolacji społecznej na bezprecedensową skalę w wymiarze globalnym. Wyjątkowość pandemii COVID-19 przejawia się w doświadczaniu finansowych i psychologicznych konsekwencji pandemii przez osoby, które bezpośrednio nie doświadczyły zakażenia koronawirusem. Realizacja projektu umożliwi zebranie danych, zbadanie efektów i znaczenia zmian w zdrowiu psychicznym ze względu na pandemię COVID-19. Naszym celem w tym projekcie jest ukazanie różnic w zdrowiu psychicznym, i subiektywnym dobrostanie psychicznym, spowodowanych pandemią COVID-19 wśród młodszych osób dorosłych (20-29 lat, studiujących i nieuczących się) i osób starszych (30-39 lat, uwzględniając ich poziom wykształcenia i status zawodowy) w Polsce, Niemczech, Słowenii i Izraelu w okresie trzech miesięcy. Te kraje różnią się istotnie przebiegiem pandemii COVID-19 i poziomem kapitału społecznego. Naszym celem jest pokazanie zmiany w rozpowszechnieniu problemów ze zdrowiem psychicznym (lęk, depresja, odczuwany stres, stres pourazowy) lub dobrostanu (zadowolenie z życia, ogólnego stanu zdrowia) oraz różnorodność predyktorów (tj. wiek, wykształcenie, status zawodowy, płeć, ekspozycja na COVID-19, percepcja wpływu COVID-19 na samopoczucie, aktywność fizyczna, religijność i duchowość, kapitał społeczny) w kontekście międzykulturowym podczas trwającej pandemii. Pomoże to wypracować rozwiązania tego ważnego problemu poprzez stworzenie wartościowych programów pomocy psychologicznej i zapobiegnie dalszemu pogorszeniu dobrostanu i problemów ze zdrowiem psychicznym związanych z pandemią.
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Wgląd strukturalny w tworzenie białka Nuklekapsydowego SARS-CoV-2
Białko Nukleokasydowe (N) SARS-CoV-2 jest jednym z możliwych celów dla rozwoju skutecznej strategii przeciwko temu patogenowi. Aby przyczynić się do walki z SARS-CoV-2 od marca 2020 zaczęliśmy charakteryzować to białko. Opracowaliśmy protokół jego izolacji poprzez chromatografię powinowactwa z wykorzystaniem ekspresji heterologicznej i zaobserwowanej niestabilności białka ze względu na jego wrażliwość na kationy i pH. Ponadto, białko wykazywało tendencję do samo-rozszczepiania się w dwóch miejscach, a konkretnie rozkładało się na domeny N- i C-końcowe. Niestabilność ta spowodowała rozwiązanie struktury jedynie fragmentu tego białka. Ponieważ nasza grupa jest, według naszej najlepszej wiedzy, jedyną, która jest w stanie wyizolować jego pełną długość i wyjaśnić ten mechanizm rozszczepienia, przeprowadziliśmy szczegółową analizę MS w celu potwierdzenia tożsamości białka i miejsc rozszczepienia. Wyniki pozwoliły na wdrożenie procedury izolacji i uzyskanie stabilnego dodekamera tego białka. Ta forma oligomeryczna może stanowić jednostkę strukturalną, napędza montaż nuklekapsydowy, jak również współpracę z kapsydami, stabilizując ostatecznie wirion i pozwalając „uciec” z zainfekowanych komórek. Wspólnie z zagranicznym Partnerem scharakteryzowaliśmy N-dekamer za pomocą analizy krio-EM SPA, uzyskując pierwszy model 3D w rozdzielczości 6 Å. Przy wsparciu NAWA, chcielibyśmy dokończyć strukturalną charakterystykę N-dekamera z SARS-CoV-2. Musimy pilnie zarejestrować dane EM na świeżych próbkach, co może być wykonane w ścisłej synchronizacji z urządzeniem Krio-EM dostępnym u naszego Partnera. Wyniki zostaną wykorzystane do zrozumienia cyklu życiowego wirusa, a zwłaszcza montażu i uwalniania nowych wirusów, kroków, w które zaangażowane jest białko N, a tym samym przyczynić się do rozwoju leków i szczepionek przeciwko temu wirusowi. Dążymy do szybkiego udostępnienia naszych wyników, aby przeciwstawić się globalnej sytuacji kryzysowej, która zagraża naszemu życiu.
Politechnika Koszalińska
Odporność sektora przemysłu spotkań w czasach niepewności
W 2020 r. świat został poważnie dotknięty przez globalną pandemię wywołaną wirusem SARS-CoV-2. Doprowadził on do zablokowania gospodarek lokalnych, regionalnych, a nawet krajowych na wiele miesięcy. Społeczeństwa stanęły w obliczu nowych wyzwań społecznych i ekonomicznych, takich jak: potencjalna utrata branż eventowych, turystycznych i hotelarskich. Międzynarodowa Organizacja Pracy prognozuje, iż z powodu pandemii bezrobocie wzrośnie do 24,7 mln osób. W Polsce w związku z wprowadzeniem obostrzeń wiele gałęzi stanowiących o rozwoju kraju zostało zamrożonych. Liczne działania biznesowe i społeczne zostały wstrzymane lub spowolnione na kilka tygodni, a w niektórych przypadkach nawet na miesiące. Wydarzenia i festiwale to najbardziej dotknięte sektory gospodarki. Ciągle nasilający się problem wynikający z ograniczeń dotyczących COVID-19 w połączeniu ze zmieniającymi się preferencjami konsumentów determinuje zmiany w sposobie spędzania wolnego czasu. W 2019 r. sektor ten w Polsce odpowiadał za 1,5% PKB, co z kolei dało 35 mld zł wkładu do gospodarki i 220 tys. miejsc pracy. W tym samym roku w polskich imprezach i festiwalach wzięło udział 16,3 mln osób z Polski i zagranicy. Pandemia COVID-19 doprowadziła branżę na skraj bankructwa, pozbawiając tysiące ludzi pracy i zarobków. Jeśli nie zostanie natychmiast rozwiązana sytuacja w tej dziedzinie, będzie to kolejny problemem społeczny. Sytuacja ta stanowi wielkie wyzwanie społeczne, które wymaga pilnej interwencji w celu ocalenia tego, co pozostało i odbudowy odpornego sektora E&F poprzez zainicjowanie badań w tym zakresie. Proponujemy stworzenie projektu interwencyjnego, który pogłębia zrozumienie obecnego stanu zrównoważonego rozwoju sektora i potencjalnych rozwiązań ułatwiających jego przejście do stanu pandemicznego. Racjonalna dla tego projektu jest potrzeba posiadania aktualnej wiedzy opartej na doświadczeniach wynikających z aktualnych potrzeb w celu budowania odpornych ekosystemów E&F w „nowej rzeczywistości”.
Pomorski Uniwersytet Medyczny w Szczecinie
Wpływ czynników środowiskowych na zdrowie psychiczne pielęgniarek pracujących z pacjentami chorymi na COVID-19
Według ostatnich obserwacji pandemia COVID-19 w sposób istotny wpływa negatywnie na zdrowie psychiczne populacji. Grupą szczególnie narażoną i wrażliwą na wpływ czynników środowiskowych (fizycznych, ekonomicznych, organizacyjnych i psychospołecznych) są pielęgniarki opiekujące się chorymi na COVID-19. Celem badania jest identyfikacja i określenie wpływu czynników środowiskowych na zdrowie psychiczne pielęgniarek opiekujących się chorymi na COVID 19 oraz wykorzystanie tej wiedzy do skonstruowania narzędzia badawczego i modelu uwzględniających środowiskowe ryzyka dla zdrowia psychicznego pielęgniarek. W projekcie zaplanowano wykorzystanie metod jakościowych i ilościowych. Badania jakościowe zostaną przeprowadzone za pomocą zmodyfikowanej metody RPAR (Rapid Assesment Policy and Response) w adaptacji B. Karakiewicz. Badanie ilościowe zostanie przeprowadzone z wykorzystaniem standaryzowanych kwestionariuszy ankiet GHQ-28, STAI, CISS, skali depresji Becka, mini-COPE oraz kwestionariusza własnego autorstwa (pozyskanie danych socjodemograficznych). Badanie ilościowe zrealizowane zostanie w Polsce w grupie 100 pielęgniarek opiekujących się osobami chorymi na COVID-19 oraz w grupie kontrolnej 100 pielęgniarek pracujących w innych sektorach opieki zdrowotnej. Przeprowadzone badania, umożliwią zidentyfikowanie negatywnie oddziałujących czynników środowiskowych na zdrowie psychiczne pielęgniarek opiekujących się chorymi na COVID- 19. Pozyskana wiedza umożliwi opracowanie modelu czynników środowiskowych wpływających na zdrowie psychiczne pielęgniarek oraz narzędzia badawczego, które może w przyszłości zostać zwalidowane i wykorzystane do oceny wpływu na utratę zdrowia psychicznego innych grup zawodowych pracujących w warunkach narażenia.
Dolnośląska Szkoła Wyższa z siedzibą we Wrocławiu
Wyłaniająca się nowa kultura szkoły oraz jej potencjalne konsekwencje w kontekście edukacji zdalnej w czasie pandemii COVID-19
Celem zaproponowanych badań jest przyjrzenie się procesowi zmiany kultury szkoły w kontekście edukacji zdalnej w czasie pandemii COVID-19 w Polsce oraz w Wielkiej Brytanii. W związku z tym, że brakuje w tym obszarze tematycznym analiz jakościowych (Da Silva Vieira, Barbosa, 2020) do zrealizowania tego projektu posłużymy się metodami jakościowymi, gdyż umożliwią nam one zbadanie potencjalnych zmian zachodzących w kulturze szkoły ze względu na jej nową, wirtualną formę. Naszym celem jest obserwacja oraz opis tych zmian w zakresie interakcji pomiędzy uczniem a nauczycielem, użycia mniej formalnego języka, ukrytego programu szkoły oraz kultury oporu wraz z rytuałami szkolnymi (McLaren, 2015) z uwagi na nowy, wirtualny charakter przestrzeni szkolnej. Zmiany te stanowią bowiem istotne czynniki kształtujące udział uczniów w procesie edukacji zdalnej, wpływając tym samym na sposób odtwarzania edukacyjnych nierówności. Ponadto, zamierzamy przyjrzeć się sposobom uczestnictwa uczniów oraz ich rodziców w procesie e-learningu ze względu na ich przynależność statusowo-klasową, jak również zidentyfikować poziom ich zaangażowania oraz percepcję tego procesu. Przyjęta przez nas optyka badawcza oscyluje wokół teorii reprodukcji społeczno-kulturowej, koncepcji kapitału oraz klasowo ustanowionego habitusu autorstwa Pierra Bourdieu. Naszym celem jest poznanie sposobów uczestnictwa w edukacji zdalnej uczniów oraz rodziców z tzw. klasy wyższej, posiadających znaczne zasoby kapitału kulturowego, ekonomicznego oraz społecznego, w zestawieniu z wychowankami oraz ich rodzinami z klasy niższej (robotniczej), którzy analogicznie wyposażeni są w niższe zasoby kapitałowe. Jesteśmy głęboko przekonani, że ten projekt umożliwi nam rekonstrukcję wyłaniającej się nowej kultury szkolnej, jak również, niejako w konsekwencji, nowej dynamiki odtwarzania nierówności społecznych, które bez wątpienia, w dobie e-learningu, nabierają nowego charakteru wymagającego dogłębnej analizy.
Politechnika Opolska
Wdrożenie innowacyjnej szpitalnej rehabilitacji pulmonologicznej w oparciu o rzeczywistość wirtualną dla pacjentów po przebytej hospitalizacji (post-COVID-19)
W ciągu ostatnich miesięcy zakażenie SARS-CoV-2 zostało potwierdzone u milionów ludzi na całym świecie. Wirus rozprzestrzenia się głównie poprzez drogi oddechowe (zwłaszcza krople powstające w wyniku kaszlu, kichania i mówienia) oraz poprzez skażone powierzchnie i substancje biologiczne. Objawy kliniczne u pacjentów z zakażeniem COVID-19 obejmują gorączkę, ból gardła, kaszel, zmęczenie lub zakażenia przewodu pokarmowego, które mogą wystąpić w mniejszej populacji pacjentów. W cięższych przypadkach mogą wystąpić objawy niewydolności oddechowej, jak również uszkodzenia serca i nerek. Uzasadnione wydaje się wprowadzenie działań zapobiegawczych przeciwko rozwojowi negatywnych skutków pandemii. Do chwili obecnej dostępnych jest jedynie kilka publikacji oceniających skuteczność wczesnej rehabilitacji po-szpitalnej pacjentów z COVID-19. Projekt ten ma na celu zaproponowanie innowacyjnego, kompleksowego, szpitalnego programu rehabilitacji oddechowej dla osób, które przeżyły COVID-19. W ramach badania 66 pacjentów po COVID-19 będzie leczonych w Szpitalu MSWiA w Głuchołazach. Trzytygodniowy program rehabilitacji o dużej intensywności, pięć razy w tygodniu, będzie obejmował: ćwiczenia fitness, specyficzne ćwiczenia oddechowe, inhalacje, trening ruchowy i relaksację. W celu oceny skuteczności programu rehabilitacyjnego u wszystkich pacjentów przeprowadzona zostanie ocena psychosomatyczna przed i po rehabilitacji. Wyniki badania mogą przyczynić się do zmniejszenia zaostrzenia choroby. Ma to znaczenie ekonomiczne, ponieważ jak najszybsze wprowadzenie skutecznych programów rehabilitacyjnych dla pacjentów po przebytej chorobie, pozwoli im na powrót do społeczeństwa, a także do pracy zawodowej. Ponadto należy zauważyć, że dla chorych po przebytej chorobie, terapia mająca na celu poprawę wydolności fizycznej i tolerancji wysiłku fizycznego jest praktycznie jedynym sposobem leczenia.
SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny z siedzibą w Warszawie
TransAtlantyckaEuroAzjatycka współpraca naukowa: nawiązanie współpracy ukierunkowanej na lepsze zrozumienie nierealistycznego optymizmu/pesymizmu w perspektywie pandemii COVID-19
Nasz niedawny artykuł nt. nierealistycznego optymizmu (NO) i związku z COVID-19 wykazał, że studenci mają złudzenie nt. prawdopodobieństwa zachorowania na koronawirusa. Głównym celem projektu jest rozpoczęcie, najszybciej jak to tylko możliwe, współpracy międzynarodowej, której celem będzie replikacja powyższego efektu na ogólnej populacji oraz poszukiwanie źródeł tego efektu. W przyszłości wyniki badań umożliwią redukcję NO oraz efektu lepszego od przeciętnego w zakresie COVID-19. Z literatury wiemy, że bez zmiany narracji nt. COVID-19 obywatele: nie będą (a) przestrzegali rozporządzeń i rekomendacji nakierowanych na zwalczenie COVID-19, (b) się szczepić na Covid-19. Biorąc to pod uwagę, pełne usunięcie COVID-19 nie będzie możliwe mimo dostępnej szczepionki. Replikacje będą prowadzone w odmiennych (pod względem: ekonomicznym, demograficznym, religijnym, doświadczeń płynących z pandemii COVID-19, stylów zarządzania kryzysem) krajach: Polska, Iran, Włochy, Kazachstan, Niemcy, USA.