XXI wiek to okres cywilizacji informatyczno-informacyjnej, której elementem jest formowanie społeczeństw opartych na wiedzy. W dobie globalizacji ta potrzeba jest nierozerwalnie związana z mobilnością edukacyjną. W Polsce na przestrzeni ostatnich dziesięcioleci liczba studentów zagranicznych rosła w bardzo umiarkowanym tempie, rozpoczynając od lat 50. XX wieku, gdy utworzono pierwsze programy kształcenia dla tzw. krajów Trzeciego Świata, nie przekraczając trzech tysięcy aż do lat 80. Pierwszy dynamiczny wzrost mogliśmy zaobserwować w latach 90., co związane było głównie z przemianami gospodarczo-politycznymi, poszerzeniem oferty uczelni wyższych oraz rozwojem struktur stypendialnych skierowanych dla osób polskiego pochodzenia i Polaków zamieszkujących zagranicą. Jak wskazują świeżo opublikowane dane GUS polskie uczelnie wyższe odnotowały rekordowy wzrost adeptów nauki na studiach wyższych w mijającym roku akademickim - 72 743 studentów zagranicznych, czyli o 6950 więcej niż w poprzednim roku. Daje to wzrost aż o 10,56% w ciągu jednego roku akademickiego, odzwierciedlający doskonale obecny dynamiczny krajobraz umiędzynarodowienia szkolnictwa wyższego w Polsce.

Statystyki nie są jedynym zagadnieniem na jakie warto spojrzeć rozważając aspekty internacjonalizacji uczelni wyższych w Polsce. Zjawiska silnie powiązane ze wzrostem liczby studentów zagranicznych to także: uwypuklenie takich potrzeb, jak perspektywa holistyczna w zarządzaniu umiędzynarodowieniem na uczelni, uaktywnienie poziomu makro związanego z obecnością studentów zagranicznych czy - a może przede wszystkim - zwiększenie świadomości dotyczącej roli uczelni w procesie adaptacji kulturowej i integracji studentów zagranicznych. Obecność studentów zagranicznych sprzyja podjęciu nowych wyzwań, zarówno w wymiarze umiędzynarodowienia curriculum, jak i w wymiarze współistnienia różnych grup narodowych w przestrzeni uczelni oraz reorganizacji aspektów administracyjnych jej pracy. Odwołanie do doświadczeń innych, zaangażowanie, obserwacja i wyciągnie wniosków oraz poczucie odpowiedzialności stanowią istotny element działań, który pozwoli podjąć temat migracji edukacyjnych do Polski z korzyścią dla wszystkich stron tego procesu.