W dniach 2-5 czerwca 2024 roku, w Gliwicach, na Politechnice Śląskiej odbyła się XXXVI konferencja Stowarzyszenia PR i Promocji Uczelni Polskich „PRom”. W ramach tego wydarzenia zorganizowano spotkanie zespołu ds. dyplomacji naukowej, finansowane ze środków FERS.
Wydarzenie było okazją do wymiany doświadczeń i wiedzy, a także okazją do budowania relacji i współpracy przedstawicieli świata akademickiego oraz praktyków z zakresu public relations, komunikacji i promocji.
Tematem konferencji były: „Trendy. Technologie. Taktyki. Rozmowy o komunikacji w Europejskim Mieście Nauki Katowice”.
Podczas konferencji z udziałem przedstawicieli ministerstwa, środowiska akademickiego oraz instytucji wspierających rozwój nauki i edukacji, omawiano kluczowe aspekty promocji polskiej nauki w kraju i za granicą oraz wyzwania związane z umiędzynarodowieniem szkolnictwa wyższego.
W trakcie panelu otwarcia pt. „Kreowanie wizerunku uczelni i nauki w erze cyfrowej – promocja uczelni polskich na arenie międzynarodowej”, odbyły się ciekawe i inspirujące dyskusje.
Sekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego prof. Marek Gzik zaznaczył, że rola państwa w promocji edukacji i nauki jest nieoceniona. Przypomniał o wzroście nakładów na naukę do poziomu 38 miliardów złotych, co stwarza nowe możliwości dla rozwoju badań i współpracy międzynarodowej. Wskazał jednak na potrzebę lepszej strategii umiędzynarodowienia, ponieważ obecny poziom rozpoznawalności polskiej nauki na świecie jest niezadowalający. Jego zdaniem, Polska powinna aktywniej włączać się w prestiżowe, międzynarodowe projekty badawcze i poprawiać widoczność w Europie oraz na świecie.
Rektor Politechniki Śląskiej prof. Arkadiusz Mężyk podkreślił, że w obecnych realiach niezwykle ważne jest, by młodzi ludzie widzieli wartość w studiowaniu w szkołach wyższych. Wskazał również na znaczenie tworzenia konsorcjów badawczych – przykładem jest współpraca siedmiu uczelni, które wspólnie działają na rzecz rozwoju regionu i miasta. Umiędzynarodowienie uznał za kluczowy element strategii rozwoju szkolnictwa wyższego.
Ekspertka ds. promocji, Edyta Lachowicz-Santos, mówiła o potrzebie opracowania spójnej strategii komunikacyjnej, opartej na jasno określonej misji, celach oraz wyróżnikach – zarówno w kontekście europejskim, jak i pozaeuropejskim. Zwróciła uwagę na znaczenie odpowiedniego finansowania, odwagi do wprowadzania zmian, a także angażowania profesjonalistów i bazowania na analizach (np. SWOT). Katowice wskazała jako przykład skutecznej promocji w ramach Europejskiego Miasta Nauki.
Z kolei dyrektor NAWA, dr Dawid Kostecki, podkreślił potrzebę zróżnicowania strategii komunikacyjnej pod kątem grup docelowych – zarówno tematycznie, jak i językowo. Zaznaczył też brak programów alumni-ambasadorów (np. NAWA), którzy mogliby aktywnie promować polskie uczelnie za granicą.
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego prof. Andrzej Szeptycki podkreślił, że nauka i międzynarodowa współpraca akademicka powinny wspierać kluczowe interesy Polski, takie jak bezpieczeństwo, dobrobyt, rozwój gospodarczy i pozycja międzynarodowa. W jego ocenie, system edukacji i nauki powinien aktywnie przyczyniać się do realizacji tych celów.
Dr D. Kostecki wspomniał o istnieniu trzech marek promujących Polskę, podkreślając potrzebę ich lepszej koordynacji i dostosowania narzędzi marketingowych do konkretnych rynków i grup odbiorców. Istotne jest także znalezienie niszy – dziedzin, w których Polska ma przewagi konkurencyjne, oraz opracowanie ciekawej i zrozumiałej oferty edukacyjnej.
Wnioski końcowe:
- Potrzebna jest spójna strategia umiędzynarodowienia,
- Promocja nauki to proces wymagający synergii działań,
- Ważna jest profesjonalizacja komunikacji i otwartość na współpracę międzynarodową.
Konferencja podkreśliła znaczenie długofalowej strategii promocji i umiędzynarodowienia nauki, opartej na współpracy, różnorodności narzędzi komunikacyjnych i pełnym zaangażowaniu społeczności akademickiej. Rozpoznawalność polskiej nauki wymaga konsekwentnych działań promocyjnych, obecności na arenie międzynarodowej oraz synergii między polityką edukacyjną a interesem państwa.